آسانسور سانتا ژوستا، راه حلی برای مشکل شهر هفت تپه!

به گزارش عینک آفتابی، آسانسور سانتا ژوستا (Santa Justa) یک آسانسور خوش ساخت و زیبا برای انتقال مسافران از منطقه بایشا (Baixa) به بالای ویرانه های کلیسای کارمو (Carmo) است. این آسانسور، شکوهی از دوران صنعتی به شمار رفته و چارچوب بیرونی آهنی آن، طاق های نئو گوتیک زیبایی را شکل می دهد. اتاقک این آسانسور چوبی بوده و به خوبی آن را جلا داده اند.

آسانسور سانتا ژوستا، راه حلی برای مشکل شهر هفت تپه!

این آسانسور به وسیله فردی به نام رائول مسنیه دو پونسار (Raul Mesnier de Ponsard) طراحی شد که یکی از شاگردان معمار معروف، گوستاو ایفل بود. پونسار بعد از اتمام تحصیل و کسب مهارت تحت نظر ایفل، به شهر خود لیسبون بازگشت و شاهکار خود، سانتا ژوستا را آفرید. بودجه ساخت این سازه به وسیله خانه سلطنتی تأمین شد و پروژه در سال 1900 آغاز گشت. در روز افتتاحیه بیش از 3000 بلیط فروخته شد و تا کنون این آسانسور چندین هزار مسافر را جا به جا نموده است. با استفاده از سانتا ژوستا، مردم دیگر لازم نبود در گرمای تابستان از تپه های شیب دار بالا بروند.

نمونه اولیه آسانسور به وسیله یک ماشین بخار بزرگ کار می کرد اما در سال 1907 برای امنیت بیشتر و تمیزی، موتور برقی برای آن استفاده کردند که هنوز هم در حال فعالیت است. در سال 1973 آسانسور سانتا ژوستا تحت نظارت مدیر شبکه تراموا در آمد. در سال 2002، سانتا ژوستا به همراه سه واگن مسافربری کابلی دیگر جزو یادمان های ملی به ثبت رسید. این واگن های ریلی کابلی، گلوری افتتاح شده در سال 1885، بیکا (Bica)، نصب شده در سال 1892 و قدیمی ترینشان در لیسبون، لاورا (Lavra) هستند که در سال 1884 باز شد. در این بین سانتا ژوستا از محبوبیت و معروفیت بیشتری برخوردار است.

در عمل، آسانسور سانتا ژوستا با حذف کوشش برای رسیدن به بالای تپه کارمو، بخشی از جذابیت های گردشگری را برای بازدیدکنندگان کم می نماید اما دیدگاه طراح، این ماشین بزرگ را تبدیل به یک اثر هنری نموده که به وسیله ساکنین لیسبون بسیار مورد احترام است. آسانسور سانتا ژوستا یکی از بی همتاترین جاذبه های گردشگری شهر لیسبون به حساب آمده و از بالای سکوی دیدنی آن منظره ها بی بدیلی از مرکز شهر را می توان دیدن کرد. لیسبون به خاطر تپه های شیب داری که دارد، به شهر هفت تپه نیز معروف است و این امر سبب رویارویی اهالی شهر با چالش هایی برای زندگی بود. البته در دوران صنعتی واگن های کابلی و آسانسورها برای حل این مشکل در چهره شهر آغاز به ظهور کردند.

این آسانسور همه روزه بین ساعت 7 صبح تا 23 باز بوده و بلیط آن حدود 3 یورو است که می توانید آن را از باجه پایین تهیه کنید. سانتا ژوستا در جنوب شرق میدان روسیو در منطقه بایشا قرار داشته و به ایستگاه قطار روسیو و خط سبز مترو نیز بسیار نزدیک است. ورودی بالایی به این آسانسور در سمت راست ویرانه های کلیسای کارمو قرار گرفته است. در فصل تابستان باید صف های طولانی را برای رسیدن نوبتتان تحمل کنید. توصیه می کنیم صبح اول وقت یا آخر وقت کاری به این جاذبه سر بزنید. بومیان منطقه و گردشگران باهوش تقریباً بدون پرداخت هزینه از آسانسور سانتا ژوستا لذت می برند. با توجه به این که این آسانسور بخشی از شبکه حمل و نقل شهری لیسبون به شمار می رود، بلیط یک روزه مترو/اتوبوس برای استفاده از آن اعتبار دارد.

آسانسور سانتا ژوستا می تواند بیش از 29 مسافر را در دو کابین خود جای داده و آن ها را در مسیری 45 متری بالا برده و از بایشا به گذرگاهی که به خیابان کارمو منتهی می گردد برساند. قسمت های حمایتی بدنه بیرونی آسانسور به زیبایی و با زیرکی به طاق هایی نئو گوتیکی تغییر شکل یافته اند و کابین ها نیز با آینه های بزرگشان متعلق به دهه 1900 هستند. در بالای سکوی سانتا ژوستا یک کافه هم وجود دارد که می توانید اندکی در آن از نماهای اطراف لذت ببرید.

منبع: گردشبان

به "آسانسور سانتا ژوستا، راه حلی برای مشکل شهر هفت تپه!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آسانسور سانتا ژوستا، راه حلی برای مشکل شهر هفت تپه!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید