افسردگی در بچه ها؛ علائم، دلایل، انواع و روش های درمان - عینک آفتابی

به گزارش عینک آفتابی، افسردگی با مسائل عاطفی روزمره ای که بچه ها در طول رشد خود از آن رنج می برند، فرق دارد. فقط به این علت که کودک غمگین به نظر می رسد، نمی توان گفت که افسردگی قابل توجهی دارد. اما اگر غم و اندوه او مداوم گردد یا در فعالیت های عادی اجتماعی ، علایق او، کارهای مدرسه یا زندگی خانوادگی تداخلی دیده گردد، ممکن است که کودک افسردگی داشته باشد. به خاطر داشته باشید که اگرچه افسردگی یک بیماری جدی است، اما قابل درمان است. در این مطلب از خبرنگاران مگ قرار است که در خصوص افسردگی در بچه ها، چگونگی تشخیص آن و راهکارهای کلیدی صحبت کنیم.

چگونه می توانم تشخیص دهم که کودک من افسرده است؟

علائم افسردگی در بچه ها فرق دارد. این بیماری معمولاً تشخیص داده نمی گردد و در نتیجه برای درمان آن هم اقدامی نمی گردد. زیرا علائم آن مشابه تغییرات عاطفی و روانی طبیعی در طی یک دوره بروز می نماید و سپس از بین می رود. مطالعه های اولیه پزشکی در رابطه با این بیماری، روی افسردگی ماسکه متمرکز بود. شرایط کودک در این نوع افسردگی با تغییرات رفتاری، عصبانیت و خشونت در حین انجام فعالیت همراه است.

در بسیاری از خردسالان، افسردگی با علائمی مثل غمگین بودن یا کم حوصلگی همانند عظیمسالان خودش را نشان می دهد. در واقع علائم اولیه افسردگی به صورت غم، احساس ناامیدی و تغییرات خلق وخوی بروز می نماید.

علائم و نشانه های افسردگی در بچه ها

• بروز کلافگی و بدخلقی یا عصبانیت
• احساس ناامیدی به صورت همیشگی
• تمایل به کناره گیری اجتماعی
• حساسیت بیش از حد در مقابل طردشدگی
• تغییرات در اشتها شامل کم یا زیاد شدن
• تغییرات در خواب شامل بی خوابی یا خواب بیش از حد
• فریادها یا گریه های پر سر و صدا
• بروز مشکل در تمرکز
• خستگی و انرژی پایین
• احساس گناه یا بی ارزش بودن
• اختلال در تفکر یا تمرکز
• افکار مرگ یا خودکشی داشتن
• ناله و شکایت از دردهای جسمی (همانند معده درد و سردرد که به درمان پاسخ نمی دهند.)
• مشکل در حین انجام فعالیت های خانگی یا فعالیت های مشترک با دوستان
• مشکل در زمان انجام کارهای مرتبط با مدرسه، فعالیت های فوق برنامه و دیگر تفریح ها و علاقمندی ها

آیا همه این علائم با هم بروز می نمایند؟

همه بچه ها در یک زمان همه این علائم را ندارند. در واقع، بیشتر بچه ها در زمان ها و شرایط مختلف، علائم متفاوتی را از خود بروز می دهند. اگرچه برخی از بچه ها ممکن است در محیط های ساختاریافته با روال و برنامه منظم، همچنان رفتار ظاهری خوبی داشته باشند، اما بیشتر بچه ها مبتلا به افسردگی شدید، واکنش هایی همانند تغییرات قابل توجه در فعالیت های اجتماعی، بی علاقگی به مدرسه، عملکرد ضعیف تحصیلی یا تغییر در شکل ظاهری از خود بروز می دهند. بعلاوه بچه ها افسرده ممکن است به سمت مصرف الکل یا مواد مخدر کشیده شوند و خطر وقوع این رفتار نابه هنجار در سنین عظیم تر از 12 سال بیشتر است.

اگرچه اقدام به خودکشی در بچه ها زیر 12 سال تقریباً نادر است، اما خردسالان افسرده هم ممکن است دست به خودکشی بزنند یا در زمان ناراحتی و عصبانیت شدید، بدون فکر و در یک لحظه این کار را انجام دهند. آمار اقدام به خودکشی در دختران بیشتر است، اما پسران در صورت اقدام به انجام این کار، واقعاً خود را می کشند!

بچه های که سابقه خشونت خانگی، سوءمصرف الکل، سواستفاده های جسمی و جنسی دارند، احتمال اقدام به خودکشی در آن ها بیش از دیگران است.

چه عواملی باعث افسردگی در بچه ها می گردد؟

افسردگی در بچه ها همانند عظیمسالان می تواند ناشی از مجوعه عوامل مرتبط با مسائل سلامت جسمی، وقایع زندگی، سابقه خانوادگی، شرایط محیطی، آسیب پذیری های وراثتی و ژنتیکی و اختلالات بیوشیمیایی باشد. افسردگی خلق و خویی گذرا نیست و هرگز بدون درمان مناسب از بین نمی رود.

کدام بچه ها بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی هستند؟

بچه های که سابقه بیماری افسردگی در خانواده آن ها وجود دارد یا والدینی افسرده دارند، زودتر از دیگر بچه ها می توانند به این بیماری مبتلا شوند. بعلاوه بچه های که در خانواده های آشفته و ناسازگار متولد می شوند و نوجوانانی که مواد مخدر یا الکل مصرف می نمایند، بیش از دیگران در معرض خطر ابتلا به افسردگی قرار دارند.

چگونه افسردگی در بچه ها تشخیص داده می گردد؟

اگر علائم افسردگی در کودک شما حداقل دو هفته طول کشید، برای آنکه مطمئن شوید مسائل جسمی باعث بروز این علائم نشده است، حتماً با کودکتان به مطب پزشک مراجعه کنید.

در این مواقع مشاوره با یک متخصص بهداشت روان که در زمینه مسائل بچه ها صاحب نظر است هم بسیار توصیه می گردد. به یاد داشته باشید که متخصص بچه ها ممکن است احتیاج بداند که باید تنها با فرزند شما صحبت کند.

ارزیابی سلامت روان باید شامل مصاحبه با والدین یا قیم، فرزندان و هر آزمایش روانشناختی مورد احتیاج دیگر باشد. اطلاعات معلمان، دوستان و همکلاسی ها برای تعیین شدن این که علائم در طول فعالیت های روزانه ثابت است یا تغییر قابل توجهی نسبت به رفتار قبلی دارد، می تواند مفید باشد.

هیچ آزمایش پزشکی یا روانی خاصی وجود ندارد که بتواند افسردگی را به وضوح نشان دهد، اما ابزارهایی مانند پرسش نامه، هم برای کودک و هم برای والدین، همراه با اطلاعات شخصی، می توانند در تشخیص افسردگی بچه ها بسیار یاری نماینده باشند. گاهی جلسات درمانی و پرسش نامه ها می توانند مسائل دیگری را که منجر به افسردگی می شوند، مانند اختلال بیش فعالی، اختلال رفتاری و وسواس را کشف نمایند.

گزینه های درمان چیست؟

گزینه های درمانی برای بچه ها مبتلا به افسردگی مانند عظیمسالان شامل مشاوره های روان درمانی و دارو است. پزشک کودک شما ممکن است، ابتدا روان درمانی را پیشنهاد کند و در صورت عدم پیشرفت چشمگیر، داروی ضد افسردگی را تجویز کند. مطالعات اجرا شده نشان داده است که ترکیبی از روان درمانی و داروهای ضد افسردگی بیشترین تأثیر را در درمان این بیماری دارد.

مطالعات نشان می دهد که داروی فلوکستین ضد افسردگی در درمان بچه ها و نوجوانان موثر است. این دارو به طور رسمی به وسیله سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان بچه ها 8 تا 18 سال مبتلا به افسردگی معرفی شده است. بیشتر داروهایی که برای درمان افسردگی در بچه ها استفاده می گردد، می تواند با عوارض خطرناکی مانند احتمال افزایش افکار خودکشی همراه باشد. بنابراین بسیار مهم است که مصرف این داروها تحت مراقبت یک متخصص آموزش دیده آغاز گردد و این متخصص اندازه مصرف دارو را کنترل کند. حتماً با این متخصصان درباره مزایا و خطرات احتمالی دارو برای کودکتان صحبت کنید.

درمان بچه های که اختلال دوقطبی دارند

بچه ها مبتلا به اختلال دوقطبی معمولاً با روان درمانی و ترکیبی از از داروهای ضد افسردگی و تثبیت نماینده خلق وخو تحت درمان قرار می گیرند. داروهای ضد افسردگی باید با احتیاط استفاده شوند، زیرا می توانند باعث بروز اختلالات روانی، رفتارهای غیرطبیعی یا بیش فعالی در بچه ها مبتلا به دوقطبی گردد. مدیریت مصرف داروهای کودک بخشی از یک برنامه مراقبت کلی است و در این برنامه جلسه های روان درمانی و مراقبت های اولیه گنجانده شده است.

سازمان غذا و داروی آمریکا هشدار می دهد که داروهای ضد افسردگی ممکن است، خطر افکار و رفتارهای خودکشی و سایر اختلالات روانپزشکی را در بچه ها و نوجوانان مبتلا به افسردگی افزایش دهد. سوالات و نگرانی های خود را در خصوص عوارض دارو و نحوه درمان کودکتان با پزشک او درمیان بگذارید و از نزدیک شرایط کودکتان را به وسیله پزشک و درمانگر او پیگیری کنید.

وظیفه شما به اسم والدین کودک افسرده چیست؟

مطالعات نشان می دهد که در حال حاضر سن بروز اولین نشانه های افسردگی در بچه ها نسبت به سال های گذشته، پایین آمده است. افسردگی در بچه ها مانند عظیمسالان ممکن دوباره به زندگی کودک برگردد. افسردگی معمولاً به همراه بیماری های جسمی خودش را نشان می دهد. بعلاوه این بیماری ممکن است که مقدمه ای برای ابتلا به بیماری های جدی روانی در دوره های بعدی زندگی باشد. بنابراین تشخیص، درمان زودرس و نظارت دقیق بر بیماری بسیار مهم است.

به اسم والدین، گاهی انکار ابتلای کودک شما به افسردگی آسان تر است. شما ممکن است به علت رفتارهای خجالت آور اجتماعی نسبت به بیماری های روانی، درخواست یاری برای کودکتان را به تعویق بیندازید. در واقع درک افسردگی و اهمیت پیگیری و اقدام برای درمان به موقع آن به وسیله والدین بسیار مهم است تا کودک از نظر جسمی و روحی زندگی سالمی داشته باشد. بعلاوه مهم است که در خصوص تأثیرات افسردگی کودکتان در دوران بلوغ و عظیمسالی مطلع باشید.

زنگ خطر خودکشی در بچه ها افسرده

والدین باید نسبت به علائمی که نشان می دهد فرزندشان در معرض خطر خودکشی است، بسیار هوشیار باشند.

علائم هشدار دهنده بروز رفتار خودکشی در بچه ها عبارتند از:

• بروز بسیاری از علائم افسردگی مثل تغییر در اشتها، خوابیدن و فعالیت ها
• انزوای اجتماعی از جمله تمایل به فاصله گرفتن از خانواده
• صحبت هایی در خصوص خودکشی، ناامیدی یا درماندگی
• افزایش رفتارهای نامطلوب جنسی و اخلاقی
• افزایش رفتارهای مخاطره آمیز
• تکرار در انجام حوادث ناگوار
• مصرف مواد مخدر و الکل
• تمرکز روی مضامین بیمارگونه و منفی
• صحبت درباره مرگ
• افزایش گریه یا کاهش واکنش های عاطفی
• دور ریختن و گذشتن از لوازم شخصی

در آخر

اگر به بروز افسردگی در کودک یا نوجوان خود مشکوک شده اید، وقت بگذارید و به نگرانی های او گوش دهید. حتی اگر از نظر شما مشکل واقعاً نگران نماینده نیست، به یاد داشته باشید که ممکن است برای آن ها بسیار جدی باشد. بسیار مهم است که با کودکتان ارتباط قوی داشته باشید و این رابطه را حفظ کنید؛ حتی اگر او تمایل به عقب نشینی و سکوت داشته باشد!

سعی کنید از نصیحت کردن کودک خود دوری کنید و در عوض مخاطب ای خوب و صمیمی باشید. زیرا در طی این شنیدن ها ممکن است در خصوص مسائلی که سبب ایجاد مشکل شده است، اطلاعات بیشتری به دست آورید. اگر در مقابل کودکتان بیش از حد احساس ناتوانی می کنید و قادر نیستید به مسائل او برسید، حتما از یک متخصص یاری بگیرید.

این مطلب فقط جنبه آموزش و اطلاع رسانی دارد. پیش از استفاده از توصیه های این مطلب حتما با پزشک متخصص مشورت کنید. برای اطلاعات بیشتر بیانیه برطرف مسؤولیت عینک آفتابی مگ را بخوانید.

منبع: webmd