آنالیز ژنتیکی نشان می دهد سگ قدیمی ترین همراه انسان است
به گزارش عینک آفتابی، سگ، وفادارترین یار انسان، احتمالا قدیمی ترین دوست انسان هم هست.
به گزارش عینک آفتابی، آنالیز یک گروه بین المللی از پژوهشگران نشان می دهد رد اهلی کردن سگ را می توان تا 11 هزار سال قبل، یعنی انتها عصر یخبندان دنبال کرد که تایید می نماید سگ قبل از هر گونه شناخته شده دیگر، اهلی شده است. در آن موقع سگ در تمام نیمکره شمالی پراکنده بوده و پنج نوع داشته است.
با وجود پراکنده شدن سگ های اروپایی در نقاط مختلف جهان در دوران استعمار، ردپای نژادهای بومی باستانی، در قاره های آمریکا، آسیا، آفریقا و اقیانوسیه باقی مانده است.
این تحقیق با تجزیه و تحلیل دی ان ای سگ های باستان، برخی نکات مبهم در تاریخ طبیعی سگ را روشن نموده است. دکتر پُنتوس اسکُگ لوند، یکی از نویسندگان این تحقیق و سرپرست آزمایشگاه ژنوم های کهن در موسسه کریک لندن به بی بی سی گفت: سگ عجیب موجود منحصر به فردی است، اگر از این دید نگاه کنید که وقتی همه انسان ها هنوز شکارچی-گردآور بودند، این گوشت خوار وحشی را اهلی کردند در حالیکه در بسیاری نقاط جهان گرگ حیوانی بسیار ترسناک است. چرا انسان چنین کاری کرد؟ چگونه چنین رخ داد؟ ما به این علاقه مندیم.
الگوهای ژنتیکی سگ تاحدودی بازتاب الگوهای ژنتیکی انسان است چون مردم وقتی نقل مکان می کردند، حیواناتشان را هم با خود می بردند با این حال تفاوت های بسیاری هم وجود دارد.
مثلا سگ های اروپایی اولیه در ابتدا تنوع ژنتیکی داشتند و به نظر می رسد منشاشان دو جمعیت بسیار متمایز بوده است، یکی سگ های خاور نزدیک و دیگری سگ های سیبری.
زمانی، شاید بعد از شروع عصر برنز، یک تبار سگ پراکندگی گسترده ای پیدا کرد و جای تمام جمعیت های سگ در این قاره گرفت. این الگو هیچ معادلی در الگوهای ژنتیکی مردم اروپا ندارد.
آندرس برگستورم پژوهشگر موسسه کریک و نویسنده اصلی این تحقیق می گوید: اگر به حدود بیش از چهار یا پنج هزار سال پیش نگاه کنیم، متوجه می شویم سگ های اروپا بسیار متنوع بوده اند اما سگ های اروپایی که امروزه می بینیم، با اینکه تنوع خیلی زیادی از نظر شکل و اندازه دارند، از یک زیرمجموعه بسیار محدود ژنتیکی منشعب شده اند.
پژوهشگران برای این تحقیق، ژنوم (کل دی ان ای هسته سلول) 27 سگ قدیمی را که به فرهنگ های باستانی مربوطند، تجزیه و تحلیل و با یکدیگر و با سگ های مدرن مقایسه کردند. این آنالیز نشان داد نژادهایی مانند ریجبک رودزیایی در جنوب آفریقا و چیواوا و سگ بی مو در مکزیک، بقایای ژنتیکی سگ های باستان بومی آن منطقه را حفظ نموده اند.
تبار سگ های شرق آسیا پیچیده تر است. به نظر می آید بخشی از تبار نژادهای چینی به حیواناتی مانند دینگوی استرالیایی و سگ آوازخوان گینه نو برسد و بخشی هم به اروپا و سگ های استپ های روسیه.
نام سگ آوازخوان گینه نو به دلیل زوزه خوش آهنگش است که مشخصه اش افزایش شدید دانگ صدا در ابتدای زوزه است.
گریگر لارسون یکی از نویسندگان این تحقیق از دانشگاه آکسفورد می گوید: سگ قدیمی ترین و نزدیک ترین حیوان همراه ماست. دی ان ای سگ های باستانی به ما نشان می دهد تاریخ مشترک ما چقدر به گذشته بازمی شود و در نهایت به ما یاری خواهد نمود بفهمیم این رابطه عمیق کی و کجا شروع شده است.
گمان می رود سگ تکامل یافته گرگ هایی باشد که پا به اردوگاه های انسان گذاشتند، شاید به دنبال بوی غذا. آنها وقتی رام می شدند می توانستند به عنوان همراه شکار و نگهبان به انسان خدمت نمایند.
آنالیز ژنتیکی نشان می دهد منشا همه سگ های امروز یک تک جمعیت گرگ بوده که منقرض شده است؛ شاید هم چند جمعیت که قرابت زیادی با هم داشته اند. اگر اهلی کردن سگ در نقاط مختلف جهان اجرا شده باشد، تبارهای دیگر ژن زیادی برای سگ های بعدی به ارث نگذاشته اند.
بسیاری از حیوانات مانند گربه، شاید کمی بیشتر از شش هزار سال پیش که انسان برای کشاورزی سکنی نشین شد، حیوان خانگی شدند. احتمالا گربه برای کنترل آفاتی مانند موش مفید بوده که جذب زباله سکونت گاه های پرازدحام انسانی می شدند. این منشا اهلی کردن آنها را به مهد کشاورزی مثلا در خاور نزدیک برمی گرداند.
منبع: جام جم آنلاین