بیماری مزمن انسداد ریوی و سرفه: ارتباط این دو با هم و آنچه که باید بدانیم! - عینک آفتابی

به گزارش عینک آفتابی، سرفه ممکن است مانند یک علامت تسکین ریه به نظر برسد اما در خصوص COPD (بیماری مزمن انسداد ریوی)، در واقع عملکرد دیگری دارد.

در ادامه به شما شرح خواهیم داد که چه ارتباطی بین COPD و سرفه وجود دارد، چه کارهایی باید برای کاهش سرفه انجام داد و چه زمانی باید در پی مراقبت های پزشکی بود.

علائم بیماری مزمن انسدادی ریه چیست؟

اگر به بیماری مزمن انسداد ریه (COPD) مبتلا هستید، احتمالاً یک یا چند مورد از چهار علامت زیر را تجربه خواهید کرد:

• تنگی نفس، به خصوص هنگام فعالیت
• خس خس سینه، یا صدای نفس زدن و سوت کشیدن هنگام کوشش برای نفس کشیدن
• احساس سفتی یا منقبض شدن در ناحیه قفسه سینه
• سرفه هایی که مقادیر میانه تا زیاد مخاط یا خلط فراوری می نمایند

افراد معمولا سرفه را مخل ترین این علائم می دانند.

سرفه می تواند با رویدادهای اجتماعی مانند رفتن به سینما تداخل داشته باشد و مانع از خوابیدن شما در شب گردد.

بسیاری از مردم برای رهایی از سرفه مزمن مرتبط با COPD به پزشک خود یا یک مرکز مراقبت فوری مراجعه می نمایند.

ارتباط بین COPD و سرفه چیست؟

هر چقدر هم که این سرفه آزاردهنده باشد، در واقع عملکرد مفیدی دارد. سرفه های عمیق مخاطی که مسیرهای هوایی شما را مسدود می نماید را پاک می نماید و به شما امکان می دهد راحت تر نفس بکشید.

بعضی از پزشکان به بیماران خود نحوه سرفه کردن را آموزش می دهند و آنها را تشویق می نمایند تا این کار را اغلب انجام دهند.

متخصصان دیگر حتی یک گام فراتر می فرایند و توصیه می نمایند برای جلوگیری از سرفه دست به هیچ کاری نزنید، زیرا راه هوایی صاف در دراز مدت به معنای تنفس راحت تر است.

چه چیزی باعث سرفه در بیماران مبتلا به COPD می گردد؟

اگر مدتی است که COPD داشته اید، احتمالاً می دانید که معمولاً چقدر سرفه می کنید.

اگر متوجه شدید که بیش از حد معمول سرفه می کنید، یا سرفه خلط دار می کنید که ظاهری متفاوت از حالت عادی دارد، ممکن است وقت آن رسیده باشد که به پزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که تشدید نشده است.

افزایش سرفه می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. بدن شما ممکن است خلط یا مخاط بیشتری فراوری کند. قرار گرفتن در معرض محرک ها، به ویژه دود سیگار یا دودهای آزار دهنده نیز می تواند باعث افزایش سرفه گردد.

بعلاوه ممکن است سرفه های شما به علت یک بیماری همراه بیشتر گردد، به این معنی که بیماری دیگری در کنار COPD شما وجود دارد.

نمونه هایی از بیماری های همراه عبارتند از عفونت هایی مانند ذات الریه یا آنفولانزا، یا مسائلی مانند بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD)

هنگامی که دراز می کشید، GERD می تواند اسید معده را به گلو و دهان شما هل دهد و باعث سرفه گردد.

اگر افزایش سرفه شما به علت یک بیماری همراه است، می توانید از آنتی بیوتیک ها یا داروهایی برای بازگشت به سطح معمول سرفه خود بهره ببرید.

با این حال، هیچ کار سرخودی انجام ندهید - با پزشک خود صحبت کنید، او تشخیص می دهد و داروی مناسب را برای شما تجویز می نماید.

راه های درمان سرفه چیست؟

اگر سیگار می کشید، مهم ترین قدم این است که سیگار را ترک کنید. ترک سیگار به سرفه سیگاری خاتمه می دهد، سرفه خشک و سفت و سختی که در بین افرادی که سیگار می کشند رایج است.

یک سرفه عمیق و کارآمد که مجاری تنفسی را از مخاط پاک می نماید ممکن است جایگزین این سرفه خشک گردد.

دارو برای سرفه

بتا آگونیست های استنشاقی کوتاه اثر یا طولانی مدت مانند آلبوترول یا سالمترول (Serevent Diskus) گاهی اوقات به کاهش سرفه یاری می نمایند.

بتا آگونیست ها نوعی برونکودیلاتور هستند که به باز شدن راه های هوایی و رسیدن اکسیژن بیشتر به ریه ها یاری می نمایند.

گشادنماینده های برونش طولانی مدت گاهی در ترکیب با کورتیکواستروئید استنشاقی استفاده می گردد. Advair و Symbicort نمونه هایی از داروهای ترکیبی هستند.

بعضی از محققان اثربخشی شربت سرفه با کدئین را مطالعه نموده اند.

اگرچه چند مطالعه کوچک، کاهش قابل توجهی در سرفه را نشان داد، مطالعات دیگر قادر به رسیدن مجدد به این نتیجه نبودند. استفاده طولانی مدت از کدئین می تواند اعتیادآور باشد.

استفاده از شربت سرفه و کدئین برای مدیریت سرفه تصمیمی است که باید به وسیله شما و پزشکتان گرفته گردد.

سایر داروهای COPD

داروهای دیگری وجود دارند که برای مدیریت COPD مهم هستند اما بر سرفه تأثیر نمی گذارند. این داروها شامل:

• کورتیکواستروئیدها، مانند پردنیزون
• آنتی کولینرژیک های طولانی اثر، مانند تیوتروپیوم (اسپیریوا)، که در واقع می تواند رفلکس سرفه را حساس تر کند.
• پردنیزون و تیوتروپیم هر دو می توانند به کاهش سرفه بر اثر تشدید COPD یاری نمایند.

آیا می توان بدون سرفه COPD داشت؟

COPD شامل برونشیت مزمن و آمفیزم است.

برونشیت مزمن به طور کلاسیک منجر به سرفه و فراوری بیش از حد مخاط می گردد. آمفیزم به طور کلاسیک منجر به تنگی نفس به علت تخریب تدریجی آلوئول ها یا کیسه های هوایی در ریه ها می گردد.

تنگی نفس به جای سرفه، بارزترین علامت آمفیزم است. با این حال، بیشتر بیماران مبتلا به آمفیزم، برونشیت مزمن و در نتیجه سرفه نیز دارند.

منظره بلند مدت چیست؟

اگرچه سرفه یکی از علائم اولیه COPD است، تحقیقات کمی در خصوص کنترل آن یا حتی در خصوص اینکه آیا باید آن را کنترل کرد یا نه، اجرا شده است.

اگر سرفه با کیفیت زندگی شما تداخل دارد، برای یافتن گزینه های درمانی با یک پزشک متخصص دیدار کنید.

چگونه سرفه کنیم؟

سوال: کدام روش سرفه می تواند به بیرون آوردن مخاط در سرفه مزمن یاری کند؟

پاسخ: در اینجا یک تکنیک سرفه وجود دارد که به آن سرفه هاف (huff cough) می گویند، برای بیرون آوردن مخاطی که به سختی بیرون می آید. این می تواند در کسانی که سرفه مداوم به علت COPD یا سایر بیماری های مزمن ریوی دارند مفید باشد. هنگام یادگیری این تکنیک، همکاری با پزشک یا درمانگر تنفسی مفید است.

• صاف روی یک جایگاه بنشینید و سر خود را بالا ببرید.
• با استفاده از شکم نفس بکشید و 2 یا 3 ثانیه نگه دارید.
• در حالی که پشت گلوی شما باز است، هوای خود را به صورت ناگهانی بیرون دهید و صدای ها ایجاد کنید.
• 2 تا 3 نفس هاف انجام دهید، سپس برای استراحت 5 تا 10 نفس معمولی بکشید.
• این کار را به صورت دوره ای تکرار کنید.

هر چه تنفس بزرگتر باشد، برای مسیرهای هوایی کوچکتر موثرتر است.