درمان با فیلم تراپی
به گزارش عینک آفتابی، در زمان یونان باستان افرادی بدون پیشینه علمی خاصی، برای گفتن حرف ها و دغدغه های موجود در مورد مسائل سیاسی و اجتماعی نقش بازی می کردند. به مرور، این فعالیت پوششی هنری و جایگاهی نمایشی می یابد.
یکی از روش های درمانی فیلم تراپی است. تاریخچه فیلم درمانی علی رغم انتظار ما، به یونان باستان برمی گردد. در زمانی که حتی فیلم و دوربین نبوده است.
انسان ها با صفات منحصر به فردی متولد می شوند. هر چند نمی توان سهم ژنتیک را در بروز رفتار ها نادیده گرفت، اما شیوه های درمانی می توانند به اصلاح رفتار نادرست افراد یاری نمایند.
در زمان یونان باستان افرادی بدون پیشینه علمی خاصی، برای گفتن حرف ها و دغدغه های موجود در مورد مسائل سیاسی و اجتماعی نقش بازی می کردند. به مرور، این فعالیت پوششی هنری و جایگاهی نمایشی می یابد.
در دهه های اخیر از فیلم تراپی بسیار بهره برده می گردد.
نیره سادات عبداللهی مقدم، روانشناس در مورد فیلم تراپی یا فیلم درمانی گفت: از زمانی که فیلم به وجود آمده، درمان به وسیله فیلم هم به طور غیر هدفمند و در بستر فیلم انجام می شده است. این روش درمانی در کشور های غربی و اروپایی بسیار زیاد استفاده می گردد.
فیلم ها و سریال ها بر افکار عموم مردم عمیقا تاثیر می گذارند. پوشش و گویش یک فیلم حتی قبل از رسیدن به نقطه اوج خود بر بیننده تاثیر می گذارد.
مردم با تبعیت از نحوه ارتباط گیری در جامعه به صورت پوششی و گویشی این مطلب را به وضوح نشان می دهند. به عنوان مثل از تکه کلمات یک فیلم در گفت و گوی روزمره خود بهره می برند. این غیر تخصصی ترین تاثیر اخلاقی یا ضد اخلاقی فیلم بر عموم اقشار جامعه است.
دومین اثر فیلم بر بیننده، همزاد پنداری با نقش قهرمان یا نقش های مکمل است که در فیلم ها با استفاده از ایفای این نقش به وسیله یک بازیگر محبوب این تاثیرگذاری عمیق تر می گردد.
فیلم ها کلا نمایش یک رشته الگوی احساسی، اندیشه ای و رفتاری هستند که برای افراد عام، متخصص و بیماران به نمایش گذاشته می شوند.
فیلم می تواند باعث بالا رفتن توانمندی یا روحیه قدرت در افراد باشد و یا بالعکس عمل کند. در واقع بیننده خود را به جای بازیگر نقش می گذارد و با فراز و فرود های فیلم همراه می گردد.
همه افراد نمی توانند نامی برای هیجانات و مسائل خود بگذارند. فقط می دانند دردی دارند یا در یک موقعیت خاص دچار احساس یا هیجان خاصی می شوند. دیدن فیلم باعث می گردد نامی برای این هیجان خود پیدا نمایند و در واقع درک شوند. در مواقع بسیاری دیده شده است که در پی درمان رفته و با دیدن فیلم انگیزه ای برای حل مشکل خود یافته و آن را حل نموده اند.
چهارمین تاثیر فیلم بر بیننده، رهایی و آزادسازی فکری است. در واقع با دیدن فیلم از تقیدات و الگو های قانونی روزمره خارج می شویم و رویاپردازی شروع می گردد. فیلم ها با آزاد سازی رویا، مفاهیم روانشناختی را ارائه می دهند.
مثلا وقتی قهرمان فیلم با گذر از سختی ها به پیروزیت می رسد، به بیننده نوید می دهد تو هم با عبور از سختی ها می توانی پیروز شوی.
در پنجمین اثر گذاری فیلم برچسب هایی که به افراد زده شده اند، برداشته می شوند و مثلا بیننده مشاهده می نماید یک معلول می تواند قهرمان گردد. فردی که لکنت زبان دارد با تمرین و گفتار درمانی مجری می گردد و غیره.
فیلم ها یاری می نمایند ترس و واهمه ای از بیماری یا نقص خود نداشته باشید و با مقابله صحیح بر آن فائق آیید.
ششمین تاثیر فیلم بر متخصصین و دانشجویان است که از فیلم ها برای درمان مراجعان خود آموزش می گیرند.
در آخر تاکید می گردد می توان از فیلم انرژی گرفت و دانست که هر موقعیت برای ما یا عزیزانمان می تواند موقت باشد و آسانی در آن نهفته باشد که نباید با خستگی، دچار فرسودگی زمانی شد؛ بلکه هر مقطع زمانی می تواند مانند یک فیلم برشی از زندگی باشد که می گذرد.
فیلم ها را فقط به نگاه یک سرگرمی ساده دیدن نکنیم. ممکن است مفاهیم عمیقی در هر سکانس آن طراحی شده باشد که درمانی بر یک درد یا قوت یک توانمندی در ما باشد؛ فقط کافی است دقیق و هوشیار باشیم.
منبع: فرادید