از تَکرار 96 تا چه کنم چه کنمِ 98 ، واگرایی اصلاحات - عینک آفتابی

به گزارش عینک آفتابی، نظر چهره های سیاسی اصلاح طلب در قبال انتخابات مجلس 98 ، از احتمال تحریم چراغ خاموش انتخابات تا ارائه لیست واحد را تا به امروز شاهد بودیم که باید دید اصلاح طلبان به یکپارچگی خواهند رسید یا با عدم پاسخگویی عملکرد خویس در انتخابات حاضر می شوند.

به گزارش گروه سیاسی عینک آفتابی، علی اکبری؛ با وجود اینکه که ائتلاف اصلاحات و اعتدال در 92، 94 و 96 جواب داد، اما دیگر شرایط آن سال ها قابل مقایسه با شرایط کنونی کشور نیست. راهبرد گفتمانی روحانی بازنده شد و از اصلاح طلبان مجلس و شورای شهر هم آبی گرم نشد، نتیجه چنین اوضاعی فقط یک اتفاق خواهد بود پیروزی قاطع رقیب در انتخابات مجلس مسئله ای که هم حامیان دولت و هم اصلاح طلبان را به فکر واداشته است. حزب اعتدال و توسعه با وجود بگومگو های رسانه ای سال گذشته واعظی با چهره های شاخص جریان اصلاحات، دست به دعا برداشته تا دوباره اصلاح طلبان برای ائتلاف از خود نرمش نشان دهند.

غلامعلی دهقان عضو شورای مرکزی اعتدال و توسعه می گوید: رقیب شرایط بهتری دارد بنابراین اصلاحات، اعتدال و میانه رو های اصولگرا گریزی از ائتلاف ندارند. در واقع آن ها با این ائتلاف می توانند از یک شکست همه جانبه جلوگیری نمایند و در مجلس آینده فراکسیون اقلیت قوی را شکل دهند. بنابراین باید دعا کنیم تفکر بهزاد نبوی گفتمان غالب اصلاحات گردد.

محمدرضا راه چمنی دبیر کل حزب وحدت و همکاری ملی در پی جلسه چند شب پیش شورای سیاست گذاران اصلاح طلبان در مصاحبه با یکی از رسانه ها اذعان داشت که، طبق تصمیم شورا مقرر شد که اصلاحات لیست واحدی را در واحد تهران نداشته باشند و احزاب هرکدام لیست جداگانه خود را ارائه دهند. این شورا در جلسه مذکور بیان کردند که به خاطر رد صلاحیت ها در تهران فهرستی ارائه نمی دهند، اما احزاب می توانند خودشان در انتخابات شرکت نمایند.

علی محمد نمازی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران هم با تایید این خبر توضیح داد اگرچه امضای شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات پای این لیست نیست، اما شورای اصلاح طلبان استانی که در تهران با عنوان شورای اصلاح طلبان پایتخت مطرح است، می تواند لیست جداگانه بدهد.

لیست ارائه می دهیم؛ لیست ارائه نمی دهیم!

در این بین کم نیستند افرادی از قبیل: آذر منصوری، تاجزاده، شکوری راد و... که اصرار دارند اصلاح طلبان لیستی ارائه نمی دهند. در همین چارچوب محمدرضا خباز، نماینده ادوار مجلس با تاکید بر ضرورت ارائه لیست اصلاح طلب تصریح می کند که لیست ندادن یعنی خودکشی از ترس اعدام. خباز همچنین با اشاره به لزوم کفایت کردن اصلاح طلبان به نیرو های تماما اصلاح طلب و پرهیز از تکرار تجربه 94 و ائتلاف با اصولگرایان معتدل یادآور می گردد که در تهران خوشبختانه 30 نفر را می شد کامل کرد. در شهر های دیگر نیز هرقدر که نیرو داریم همان ها را معرفی می کنیم.

محمدعلی وکیلی، عضو هیات رئیسه فراکسیون امید هم رها کردن صحنه رقابت از سوی همفکرانش را خطا تلقی نموده و معتقد است اگر اصلاح طلبان فقط یک گزینه تایید صلاحیت شده داشته باشند نیز برای حفظ سازمان رای خود باید بدون پیش شرط در انتخابات مشارکت نمایند.

داریوش قنبری فعال سیاسی اصلاح طلب هم معتقد است اصلاح طلبان در این اوضاع و احوال نباید به فکرانتظارات حداکثری باشند و با توجه به شرایط موجود بهتر است قدری عمل گرایانه رفتار نمایند تا آرمان گرایانه.

با این حال اظهارات چند شب گذشته شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان مبنی بر اینکه به خاطر رد صلاحیت ها در تهران فهرستی ارائه نمی دهند رنگ و بوی تهدید خاموش انتخابات را می دهد، خبری که چندی پیش توسط بعضی از فعالان اصلاح طلب رد شد؛ آذر منصوری اظهار نموده بود این رفتار ما مصداق تحریم نیست و مجید انصاری هم نسبت دادن تحریم خاموش انتخابات به اصلاح طلبان را تهمت دانسته بود.

ساختارشکنی علیه نظام

همان طور که طی فاصله زمانی 6 ساله سکان داری ریاست جمهوری و 4 ساله مجلس به دست احزاب اصلاحات بودیم، این جبهه با عملکرد ضعیف خود در دو رکن مهم کشور، نتوانسته در عرصه حکمرانی پیروز باشد و خود را ناکارآمد نشان داده است در کنار آن فساد بدنه افراد کلیدی و مطرح این جبهه و به تبع آن رد صلاحیت از سوی شورای نگهبان برای انتخابات مجلس، قدرت سیاسی خود و مقبولیت اجتماعی خود را ازدست داده است و حالا شاهد آن هستیم که پس از تَکرار اشتباهات و سوق دادن کشور به سمت معضلات مالی، اجتماعی پاسخی در برابر اشتباهات خود ندارند و حالا که خود را بازنده انتخابات می دانند و عرصه را بر خود تنگ می بینند به دنبال ایجاد حاشیه در راستای تضعیف حضور مردم در انتخابات و ایجاد شک و شبهه نسبت به صحت تائید صلاحیت ها و برگزاری انتخابات هستند، این هجمه موجود از اوایل مهرماه توسط ریاست جمهوری کلید خورد و حسن روحانی با زیر سؤال بردن شورای نگهبان بذر این حواشی را کاشت و حالا صدای تحریم خاموش انتخابات از سوی این جبهه به گوش می رسد.

حال در خصوص تصمیمات اخیر شورای سیاست گذاری اصلاحات می توان به چند نکته اشاره نمود، اول اینکه شواهد حاکی از این است که احتمال می رود واگرایی اصلاح طلبان که بازنده شدن آن ها در انتخابات را نیز در پی دارد، نهایتاً به اینکه نمایندگان ما رد صلاحیت شدند و انتخابات یک طرفه بوده است ختم می گردد و فضای کشور را به سمت پریشانی و ناآرامی می برد.

دوم اینکه این اتفاق ناظر بر این است که اصلاح طلبان صلابت خود را در فضای سیاسی ازدست داده اند؛ که به جای پذیرش اشتباه خود و یا پاسخگویی در برابر خطا های خود اقدام به حاشیه پردازی مینمایند تا اگر در انتخابات پیروز هم نشدند بتواند به حاشیه سازی بپردازد و از اینکه مقبولیت اجتماعی خود را ازدست داده اند، فرار نمایند.

بحران های مالی موجود حاصل تدبیر و عملکرد نامطلوب نمایندگان لیست امید در مجلس و جریان حامی رئیس جمهور است. مسئولانی که گره گشایی تمام مسائل مملکت را به غربی ها گره می زنند و سعی دارند توان داخل را ضعیف جلوه بدهند. تجربه مجلس ششم و انتخابات ریاست جمهوری سال 88 نشان داده است که جریان خاص سیاسی همیشه به دنبال ایجاد التهاب و تشنج در کشور است و گفتمان عدم قانون پذیری و انتقاد از ارکان نظام را برای خود یک دستاورد سیاسی تلقی می کند.

حال در پی حواشی بسیاری که از جلسات مختلف آنها رسانه ای شده است. این موضوع به عین قابل مشاهده است که اصلاح طلبان پس از کش و قوس های فراوان بر آن شدند تا لیستی منتشر نمایند که به عنوان لیست مشترک 9 حزب اصلاح طلب شناخته می گردد را توسط محمد رضا عارف، رئیس شورای سیاست گذاری جبهه اصلاحات منتشر نمایند که این موضوع نیز به دلیل اینکه پس از انتشار لیست حزب کارگزاران سازندگی انجام می گیرد باز هم نشان از واگرایی و چند دستگی در این جبهه دارد.

حال در ادامه باید دید جبهه اصلاحات با توجه به عملکردی که در لیست امید و دولت های یازدهم و دوازدهم داشته است، خواهد توانست به لیست واحد دست یافته و آرایی را در سطح کشور کسب کند یا خیر.