ایران چه مزه ای دارد؟

به گزارش عینک آفتابی، تقریبا 250 تا 300 روز از کل سال را در سفر است. غذا می خورد و درباره فرهنگ آن فیلم و محتوا تولید می کند. شیفته چشیدن طعم غذاهای خیابانی و محلی است. به تازگی به ایران آمده و شانس چشیدن طعم غذاهایی را پیدا کرده که نصیب کمتر توریستی شده است.

ایران چه مزه ای دارد؟

به گزارش گروه رسانه های عینک آفتابی، ترُوِر جیمز (Trover James) تبعه کانادا است. حدود پنج سال است در چین زندگی می کند تا زبان مردم این کشور را یاد بگیرد. ماجراجوی خوراک بوده و نزدیک به شش سال است که درباره آن محتوا تولید می کند. حدود سه میلیون و 600 هزار دنبال کننده در یوتیوب دارد و 586 هزار کاربر هم در فضای اینستاگرام پی گیر او هستند.

او در شبکه های مجازی به عنوان یکی از شخصیت های اثرگذار در زمینه فرهنگ غذایی شناخته می شود که به تازگی به ایران دعوت شده است، می گوید: ایران را واقعا دوست دارم و مطمئنم دوباره به آن برمی گردم. می دانم مناطق بی نظیری در این کشور وجود دارد که باید آن ها را ببینم.

صورت شاد و خندان مردم ایران، تصویری است که در ذهن ترور حک شده و مطمئن است می تواند با آن، چهره واقعی ایران را نشان دهد. ترور در یک روز سرد پاییزی درحالی که انتها سفرش در ایران فرارسیده بود با خبرنگار ایسنا به گفت وگو نشست و با هیجان درباره کله پاچه، آلبالوپلو، ته چین، کباب کوبیده، قورمه سبزی و طعم ها، رایحه ها و رنگ هایی که او را حیرت زده کرده اند، صحبت کرد. بیشتر از غذا، برخورد مردم ایران و فرهنگ آن ها او را درگیر کرده است؛ می گوید: خوش رویی و مهمان نوازی مردم ایران هرگز از خاطرم نخواهد رفت و مطمئنا نقطه تاکیدی ویدئوهایم از ایران خواهد بود.

به نظرش، طعم ایران مثل زعفران، شیرین است.

ترور اظهار می کند: اگر کسی در جهان ته چین، کباب کوبیده، دمنوش، آلبالوپلو و یا زعفران را چشیده باشد متوجه می شود ایران چه مزه ای است. ایران یعنی بوی خوش غذاهای رنگارنگ و خوشمزه که می تواند با این ها در جهان زبانزد باشد. وقتی به ایران فکر می کنم غذاهای رنگارنگ، فرهنگ و طبیعتِ شگفت انگیز آن در ذهنم موج می زند.

این اینفلوئنسر خوراک که با یک شخصیت ایرانی مشابه خودش در این سفر همراه شده است، برای ساخت ویدئو و عکس پولی نگرفته و تولید سفارشی برای رستوران ها نداشته است. البته راهنمای او یادآور می شود در برخی جاها برای آن که غذای مخصوصی آماده کنند تا ترور فیلمش را بسازد، پول داده اند. خیلی جاها هم مهمان نوازی مردم مانع از پذیرفتن پول شده است.

تمرکز ترور بیشتر در آشپزخانه های محلی بوده است. او سراغ رستوران های شیک و لاکچری نرفته، با خانواده ای در شمال ایران زیر کرسی نشسته و آش رشته خورده، در اقامتگاهی بومگردی در چابهار طعم کباب های بلوچی را چشیده و پای گاری به لبوی سرخ و باقالی داغ ناخنک زده است.

ترور شیفته طبخ نان در ایران شده و یک ویدئو کامل از یک نانوایی تهیه کرده و معتقد است پختن نان در تنور می تواند برای توریست ها جذاب باشد.

او در این دو هفته به تهران، مازندارن، گرگان، مشهد و چابهار رفته است، هم چهار فصل ایران را دیده و هم با تنوع فرهنگی، طبیعت و مردم آن آشنا شده است؛ تعریف می کند که در شمال ایران با شیوه طبح بره شکم پری آشنا شده که تا به حال نمونه آن را در هیچ کشوری ندیده است.

این اینفلوئنسر که عادت دارد غذاهای خیابانی هر کشوری را به تصویر بکشد در ایران هم به جست وجوی آن برآمده اما چیزی را که می خواسته نیافته است.

او درباره انگیزه سفرش به ایران می گوید: درباره غذای ایران بسیار شنیده بودم، اطلاعاتی را از فیلم ها و عکس ها داشتم، از توریست ها هم چیزهایی شنیده بودم، برای همین علاقه مند شدم به ایران سفر کنم تا ویدئوهایی از فرهنگ غذایی این کشور بسازم. معتقدم رسانه ها در همه جای جهان درحال ایجاد تفرقه و جدا کردن مردم از یکدیگر هستند، من می خواهم با این ویدئوها خلاف آن اقدام کنم.

ترور درباره آثار منفی اخبار رسانه ها اظهار می کند: تبلیغات منفی درباره ایران بسیار زیاد است و متاسفانه توریست ها از این اخبار تاثیر می گیرند. من به رسانه ها هرگز اعتماد نداشته ام، باور داشتم در ایران خلاف این تبلیغات را می بینم، برای این سفر اشتیاق و در عین حال دلهره هم داشتم، وقتی به ایران رسیدم جهانیی بیشتر از انتظارم را پیدا کردم.

او که به قدرت شبکه های اجتماعی و فضای مجازی در تغییر ذهنیت ها ایمان دارد، می گوید: باید از همین ظرفیت استفاده کرد، از کسانی که تاثیرگذارند دعوت کنید به ایران سفر کنند تا واقعیت را نشان دهند. چهره ای که از ایران در ذهن من حک شده مردمی با صورتی خندان است؛ کاری که به عنوان شخصیت فعال در فضای مجازی می توانم انجام دهم این است که روی این بخش از چهره ایران بیشتر تاکید کنم. فیلم و عکس گویاترین زبان جهان است.

ترور از قوانینی که دولت آمریکا برای محدودیت سفر به ایران گذاشته اطلاعی ندارد. هرچند ممکن است زمانی سفرش به آمریکا با مشکلاتی روبه رو شود، اما می گوید: معمولا بدون برنامه ریزی سفر می کنم و به این خبرها عادت دارم، به پاکستان هم همین طوری سفر کردم، رفتم مرز و اجازه ورود خواستم. حالا هم که به ایران آمده ام حتما و با افتخار پاسپورتم را به همه نشان می دهم که به این جا آمده ام. احساس می کنم آمریکا می خواهد همه چیز را کنترل کند؛ این با ذائقه من جور نیست.

او ادامه می دهد: فکر می کنم ایران یکی از محبت آمیز ترین و مهمان نوازترین مردم جهان را دارد. این ها را هرگز فراموش نخواهم کرد. هر توریستی می تواند بدون دغدغه و نگرانی به ایران سفر کند.

دریافت ویزا با توجه به تابعیت کانادایی ترور، زمان برترین بخش سفر او به ایران بوده است. او درباره اش چنین می گوید: فرآیند دریافت ویزا زمان بر و پرمشقت بود. البته می دانم این موضوع در هر کشوری ممکن است وجود داشته باشد، برای همین سعی کردم بدون نگرانی کارهای مربوط به سفر ایران را پیگیری کنم، نتیجه خیلی خوبی هم گرفتم. معمولا راجع به هیچ کشوری قبل از سفر، پیش داوری نمی کنم؛ به نظرم این کار غیرمنصفانه است.

منبع:ایسنا

منبع: خبرگزاری تسنیم

به "ایران چه مزه ای دارد؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ایران چه مزه ای دارد؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید