خوردن پاستیل چه بیماری هایی ایجاد می نماید؟ - عینک آفتابی

به گزارش عینک آفتابی، تهران (پانا) - پاستیل، این خوراکی محبوب همگانی به خصوص بچه ها که چندان از مضرات آن صحبت نمی گردد، در حالی که شکر خالص است و بیماری های گوارشی، کبد چرب و دیابت را برای مصرف کنندگان زیاد، به ارمغان می آورد.

به گزارش عصر ایران، واقعیت در مورد پاستیل، این خوراکی های جویدنی مملو از شکر با تصورات دوران کودکی ما بسیار فرق دارد. محققان معتقد هستند که علت اصلی علاقه به چنین ترکیباتی در آمریکا و بعلاوه سراسر جهان، چیزی نیست جز اعتیاد به شکر.

آیا شما هم از هواداران پاستیل خرسی و یا سایر طرح ها و طعم های متنوع آن هستید؟

بعضی از افراد از پاستیل ها به عنوان یک میان وعده خوب بعد از تمرین یاد می نمایند و توجیه آنها این است که محصولات مذکور محتوای پروتئینی بالایی دارند.

اگرچه بسیاری از مردم این واقعیت را وحشتناک می دانند اما ادعای مذکور صحیح است: استخوان ها، غضروف ها و پوست به جای مانده حیوانات منابعی هستند که برای فراوری ژلاتین استفاده می شوند و در عین حال سرشار از پروتئین هستند. بنابراین کم ضررترین ماده موجود در پاستیل ها همین ژلاتین حیوانی است. اما باید بدانیم: حیواناتی که برای فراوری ژلاتین استفاده می شوند به احتمال زیاد در مزارع پرجمعیت، غیر بهداشتی و آلوده به بیماری (که متاسفانه امروزه به وفور دیده می گردد) زندگی می نمایند.

با توجه به موارد عنوان شده حتی اگر بخواهیم پاستیل را فقط به خاطر پروتئین آن مصرف کنیم، باز هم به علت این محتوای قندی بالا و اثرات مخرب بر سلامت بدن و به ویژه کبد تصمیم درستی نگرفته ایم. این در حالی است که منابع بسیار سالم تری از پروتئین در بازار غذایی و بعلاوه دارویی وجود دارد.

پس شاید بهتر باشد بیشتر در مورد شکر در محصولات پاستیلی صحبت کنیم. شربت ذرت و شکر اصلی ترین مواد تشکیل دهنده انواع برندهای محبوب پاستیل هستند. جالب اینجاست که بر اساس آمارهای به دست آمده، هم اکنون آمریکایی ها چربی کمتر و قند بیشتری مصرف می نمایند و با این وجود نرخ چاقی همچنان رو به افزایش است. اما علت این مسئله چیست؟ زمانی که محتوای قندی در بدن پردازش می گردد به ویژه شربت ذرت با فروکتوز بالا (HFCS)، اندازهی از آن تبدیل به چربی می گردد. ترکیب مذکور (HFCS) از گلوکز و فروکتوز ساخته شده است. 80 درصد از کالری گلوکز به وسیله بدن مصرف می گردد و مابقی به کبد می رود تا در نهایت به چربی و چاقی بیشتر منتهی گردد. در مقابل 100٪ کالری فروکتوز به همراه سایر مواد زائد سمی مستقیما به کبد رفته و سبب ایجاد یک اثر قطره ای از عوارض جانبی می گردد.HFCS بیش از حد می تواند منجر به فشار خون بالا، بیماری های قلبی عروقی، چاقی، مقاومت به انسولین (دیابت نوع 2) و کبد چرب گردد. فروکتوز بعلاوه مانع از پردازش لپتین به وسیله مغز می گردد که در ارسال سیگنال احساس سیری نقش دارد.

اما آیا می توان به جای پاستیل های معمولی از انواع بدون شکر آنها استفاده کرد؟ بسیاری از مصرف نمایندگان این دسته محصولات به اصطلاح ایمن و سالم دچار ناخوشی های گوارشی می شوند. در توضیح این عارضه می توان گفت: در پاستیل های فاقد شکر به جای شربت ذرت و شکر از لیکاسین (یک شربت هیدروژنه) استفاده می گردد. لیکاسین عمدتاً مالتیتول است که به راحتی به وسیله بدن هضم نخواهد شد. بنابراین ترکیب مورد نظر در معده تخمیر شده و باعث نفخ، درد شکم و مدفوع شل می گردد.

در مجموع پاستیل ها گزینه های تغذیه ای خوبی نیستند مگر آن که خودتان آنها را در خانه تهیه کنید. به این ترتیب می توان از مصرف طعم دهنده ها و رنگ های مضر مصنوعی پیشگیری کرد. عوارض جانبی احتمالی پاستیل در کوتاه مدت به این توضیح است. بیش فعالی در بچه ها، نفخ شکم، درد شکم، مدفوع شل. بعلاوه عوارض جانبی احتمالی در بلند مدت نیز شاملفشار خون بالا، بیماری های قلبی عروقی، چاقی، مقاومت به انسولین (دیابت نوع 2)، کبد چرب، پرخوری و ریسک سرطان است.

موادی که باید در ترکیب پاستیل به آنها توجه کنیم نیز شامل شربت ذرت، قند، ژلاتین، طعم دهنده های مصنوعی، رنگ های مصنوعی (زرد 5، آبی 1، قرمز 40، زرد 6 و دی اکسید تیتانیوم)، لیکاسین هستند.

یکی از پرسش هایی که در این زمینه مطرح می گردد این است که آیا مصرف ویتامین های پاستیلی نیز مخاطره آمیز است؟ امروزه انواع مولتی ویتامین های پاستیلی برای بچه ها فراوری شده است که به وسیله داروخانه های سراسر کشور قابل خریداری هستند. با این حال محصولات مذکور اکثرا حاوی سه نوع متفاوت قند افزوده، همراه با 3 گرم شکر و 15 کالری به ازای هر دانه پاستیل هستند.

اندازه مجاز مصرف قند به توصیه انجمن قلب آمریکا نیز به این صورت است. برای مردان حداکثر 9 قاشق چای خوری (37.5 گرم) شکر اضافه شده در روز، برای زنان حداکثر 6 قاشق چای خوری(25 گرم) در روز، برای بچه ها کمتر از 6 قاشق چای خوری در روز (بچه ها 2 تا 18 سال).

در حالی که قند افزوده در ویتامین های پاستیلی اندازه زیادی به نظر نمی رسد، اما می تواند به مصرف بیش از حد شیرینی جات منجر گردد. به خصوص اگر روزانه بیش از یک ویتامین پاستیلی مصرف گردد و غذاهای دیگر با قندهای افزوده نیز در دسترس باشد.

به منظور کاهش مقدار قندهای افزوده در ویتامین های پاستیلی، بعضی از شرکت ها ممکن است به جای آن الکل قند استفاده نمایند. حتی اگر یک ویتامین برچسب بدون قند داشته باشد، ممکن است حاوی الکل های قند باشد که در زیر قسمت کربوهیدرات کل روی برچسب فرآورده ذکر شده است. مصرف بیش از حد الکل قند می تواند منجر به اسهال، حالت تهوع، نفخ و سایر علائم گوارشی ناخواسته در بعضی افراد گردد.

در نهایت ویتامین های پاستیلی علاوه بر محتوای قندی و یا الکل قند که هر یک خطرات سلامتی خاص خود را دارند، حاوی رنگ های خوراکی مصنوعی نیز هستند. در حالی که یافته های ضد و نقیضی در این حیطه وجود دارد، بعضی از مطالعات رنگ های غذایی را به مسائل رفتاری در بچه ها نسبت می دهند.